środa, 14 grudnia 2016 Martyna Grzana, Amelia Borowska, Jakub Rafał Ratajczak, kl. I G Aktualności szkoły
W dniu 14 grudnia 2016 roku, klasa 1G z Gimnazjum im. Jana Pawła II w Suchym Lesie, pojechała na wycieczkę do Obornik, do Schroniska dla Bezdomnych Psów „Azorek”.Przez miesiąc trwała zbiórka darów dla schroniska. Zbieraliśmy: karmę, koce, legowiska, a dodatkowo nasza klasa i klasa 3A zrobiły zbiórki pieniężne. Łącznie zebraliśmy 1870 zł (klasa 1G - 1360 zł, a klasa 3A - 510 zł). Najhojniejszym darczyńcą okazała się uczennica kl. 1G - Amelia Borowska, która przekazała na zbiórkę 200 zł (wszystkie swoje oszczędności). Pieniądze przeznaczyliśmy na operację chorego psa - Orejki.
W dniu wycieczki wynieśliśmy wszystkie worki z zebranymi rzeczami ze szkoły i zapakowaliśmy do autobusu. Jechały z nami dwie panie nauczycielki: pani Orłowska i pani Pietras-Olszewska . Na miejscu już od wejścia powitało nas szczekanie psów. Od pracownika schroniska dowiedzieliśmy się, w jaki sposób psy trafiają do schroniska: np. przez nieuwagę właścicieli, porzucenie zwierzaka, dobrowolne oddanie do schroniska albo śmierć właściciela. Również są trzy możliwości w jaki psy mogą schronisko opuścić: adopcja psa, odnalezienie poprzedniego właściciela lub śmierć w schronisku.
Następnie omówiliśmy kilka spraw organizacyjnych i podzieliliśmy się na grupy: dwu, trzy i cztero-osobowe. Każda grupa dostała po jednym psie do wyprowadzenia na spacer. Razem z nimi chodziliśmy po okolicznym lesie i sprawiało to nam wiele radości. Po pierwszym spacerze można było zabrać drugiego psiaka na przechadzkę. W połowie drogi dwa psy zaczęły stawiać opory, spowalniając resztę spacerujących. W końcu udało się je przekonać smakołykami, aby szły dalej i reszta drogi odbyła się bez większych przeszkód. Na zakończenie trzeba było oddać psy z powrotem do schroniska, co niektórym przychodziło z wielkim trudem, ponieważ zdążyli już się do nich przywiązać. Pożegnaliśmy się z opiekunami i wyruszyliśmy w drogę powrotną.
Wszystkim bez wyjątku wycieczka się podobała i jednogłośnie stwierdziliśmy, że w przyszłości musimy to powtórzyć.